szukaj zwrotu:       szukaj w: wpisy tematy

wybrano: dział - Matki, żony, kochanki (problemy z dziećmi, mężami i niemężami, teściowymi, pracą, plotki, rady, itp) temat - Nasze plany na przyszłość Dodaj nowy wpis      Powrót do wybranego działu      Powrót do strony głównej forum

Strona 3 - poprzednia, 1, 2, 3,

Napisano:	Treść:
Julia 2005-03-12 Email	Dziewczyny, nie wiem co się dzieje, ale od wczorajszego wieczora mam jakieś niesamowite natchnienie: nadrobiłam zaległości na forum, przejrzałam większość tematów no i co chwila przychodzi mi do głowy nowy temat. Chyba jeszcze nie pisałyśmy o naszch planach na przyszłość, dotyczących dzieci. Ile chcecie ich mieć i kiedy? Czy uważacie, że lepsza jest duża różnica wieku między rodzeństwem, czy mała? My chcemy na pewno mieć jeszcze jedno dziecko, chciałabym je urodzić przed 30tką, bo zawsze chciałam mieć dzieci wcześnie, chociaż studia i tak nieco opóźniły sprawę, no i też zamieszanie w sprawach sercowych (zmienił się planowany tata ;o)) Tak więc drugie dziecko na pewno, a jak nam coś strzeli do głowy to może trzecie, ale do tego na razie podchodże z rezerwą, bo troje dzieci to już dużo, zależałoby to od mojej pracy, sytuacji materialnej, zdrowia pewnie też, bo przed 30tką pewnie bym się nie wyrobiła z trzecim dzieckiem (chyba że nieplanowanym :o) też się zdarza). Więc zobaczymy jak to będzie, a przede wszystkim jak się życie potoczy, bo przecież różnie to bywa. Dlatego tego, co tu napisałam, nie nazwę planami na przyszłość, tylko moim i męża marzeniem. Zmieniam więc temat z "planów" na "marzenia" :o) Pozdrowionka i całusy dla Waszych maleństw :o*****
iffcia 2008-02-14 19:49:36 Email	Goga na wstepie chciałam powiedzieć, że z tego co czytam Twoje wypowiedzi to jesteś niemal kserem charakteru mojej mamy. Chodzi mi o calokształt ale przede wszystkim o podejście do wychowywania dzieci i w ogóle rozsądek życiowy. Nie trzęsienie sie nad dzieckiem ale po prostu mądre kochanie. Jak ja bym chciała być taka jak ona. Jestem jeszcze gówniara bo mam 25 lat ale staram sie spedzać ze szymem czas tak mama z nami. iść i na spacerze pokopać piłkę, pośpiewać i takie tam. Szczerze mówiąc to nie spotkałam innej matki która przyłączyłaby sie do pokopania tej piłki. Mam wrażenie że czasami im to dziecko przeszkadza.wywalą zabawki na środek pokoju i baw sie sam. Weszłyście też na temnat wieku urodzenia dziecka. Ja mam 1 i2 w dzrodze. Mama urodziła siostrę jak miała 30 a mnie 32. Ja uważam że to trochę późno choć z 2 strony jest już wtedi inna miłośc jest rzsądek, opanowanie i ogromna cierpliwość (chociaż to nie regóła)ALE nasz wiek buntu zbiegł sie z menopauzą mamy. Jak miałam 8 lat tata zmarł i mama nas sama wychowywała. Bylo jej strasznie ciężko. Nie byłyśmy jakieś imprezowiczki i alkohol i narkotyki nie . nic z tego. Sistra miała debilnego chłopaka za którego zreszta wyszła i mama do dziś tego nie może przeboleć, zresztą ja też. On ją niszczy. W każdym razie za duużo problemów (również finansowych) zbiegło sie w tym trudnym dla nas wszystkim czasie. i to w sumie jedyny powód mojego myslenia że 30 lat to troche za późno na dziecko. życie jest życiem i nie wiadomo co może sie zdażyc
Magdalenka 2008-02-15 04:17:55 Email	ja jestem najmlodszym, poznym dzieckiem. moja mama miala 44 lata a tata 50 jak sie urodzilam. jak bylam mala to bardzo chcialam zeby mama byla mlodsza, zeby mogla sie ze mna pobawic itd. ja mam teraz 31 lat a ona 75, jest jak babcia. dopiero od paru lat mamay ze soba jakis lepszy kontakt, nie znaczy to ze wzcesniej bylo zle ale ona po prostu nie rozumiala mojego swiata i dlatego wspolnych tematow bylo mniej. poza tym odkad pamietam zawsze towarzyszyl mi strach ze moi rodzice umra, budzilam sie z koszmarow o tym, wielokrotnie rezygnowalam z roznych wyjazdow, imprez bo nie chcialam ich zostawiac samych, bo jest im pewnie smutno, bo sa przeciez starzy. teraz tez swoje zycie i plany na przyszlosc ukladam pod nich. tak juz chyba zostanie. z tesciowa (jest w wieku mojej najstarszej siostry) moge pogadac na wiecej tematow, na wiekszym luzie niz z moja mama, choc do mamy dzwonie codziennie i gadamy po godzinie, ale wiem ze na niektore tematy raczej z nia nie porozmawiam bo ona jest z innej epoki, choc jest mloda duchem, ma ogromne poczucie humoru i ostry dowcip.
Goga66 2008-02-15 10:09:51 Email	wiesz co Magdalenko - w życiu się różnie układa. Moja koleżanka mam matkę o 21 lat tylko starszą a w ogóle nie może się z nią dogadać. Są z dwóch różnych światów. Ojciec jej zmarł kiedy miała 4 latka. Dziesiątki razy tez rezygnowała z wyjazdów i imprez, bo matce coś dolegało i bała się o nią. Rozumiem, że Ty masz rodzeństwo i oparcie w nim? Ta dziewczyna jest jedynaczką - ona ma 40 lat, matka 61 i ma z nią naprawdę problemy. Jeszcze bliższy przykład. Siostra Roberta jest starsza od niego o 11 lat. Różnica więc między nią a matką jest nieduża. Nigdy się nie dogadywały i dogadały. Wręcz przeciwnie. Jeśli ktoś się matką zajmie w problemach to Robert, bo jego siostra po prostu nie wytrzyma z matką dłużej niż kilka godzin raz na kilka miesięcy. My też się martwiliśmy o moją mamę, kiedy umarł mój tata 18 lat temu. Ale moja, która ma tyle lat, co Twoja świetnie sobie radzi - żyje pełnią życia. Zaczęła po śmierci taty jeździć na wycieczki a oszczędzać umie jak nikt na świecie. Uwielbia wnuczkę. Owszem już nie jest w wieku, w którym pozwoliłabym sobie na męczenie jej opieką nad małym dzieckiem częściej niż 2-3 razy w miesiącu po 4-5 godzin. ale jakby była młodsza też nie zrobiłabym z niej niańki. Uważam, że jak kobieta odchowa swoje dzieci, to powinna wnuki mieć tylko dla przyjemności a nie opieki mam przykład. Ma dużo problemów zdrowotnych ale nie zadręcza nimi i rzadko o tym słyszymy chociaż oczywiście się tym interesujemy.
Anna 2008-02-15 19:16:40 Email	Goga ja myślę bardzo podobnie jak Ty, może dlatego że jestem w podobnym wieku. Kiedy ja się urodziłam moi rodzice byli też po trzydziestce i nigdy nie był to dla mnie problem. Nie przypominam sobie żebym kiedykolwiek odbierała to w sposób negatywny, poprostu w ogóle o tym nie myślałam. Byli i są moimi rodzicami i kochałam ich takich jacy byli. Myślę że wiek rodziców tak jak i np. uroda dla dziecka nie ma znaczenia. Dopiero teraz kiedy rodzice są już starsi i podupadli na zdrowiu to trochę mi smutno bo oczywiście chciałabym żeby wspierali mnie w życiu jak najdłużej. Dla mnie problem późnego macierzyństwa to przede wszystkim troska o to czy mój organizm jest jeszcze na tyle sprawny aby urodzic zdrowe dziecko. Kwestia relacji rodzice -dzieci według mnie zależy przede wszystkim od naszej otwartości na świat i problemy ludzi, a nie od wieku. Chociaż wydaje mi się że rodzice starsi częściej bywają nadopiekuńczy wobec swoich dzieci. Ja podobnie jak Goga zaraz po ślubie jakoś nie byłam gorowa na zostanie mamą, chociaż zawsze kochałam i chciałam mieć dzieci, a jak w końcu poczułam instynkt macierzyński to wszystko inne przestało się dla mnie liczyć. Pamietam nawet że pojechalismy z mężem w pochodzic po górach i skróciliśmy nasz pobyt, bo stwierdzilismy, że już nas to jakoś nie cieszy, za kilka miesięcy pojawił się na świecie Miłosz. Zarazem bardzo podziwiam młode często nastoletnie mamy wiedząc ile wysiłku i odpowiedzialności wymaga wychowanie dziecka.
Goga66 2008-02-15 20:17:16 Email	My też wróciliśmy z gór tuż przed poczęciem Zuzi :)) To były Alpy Słoweńskie. Via Ferraty i tym podobne rozrywki. Co zabawniejsze, w trakcie pobytu rozmawiałam z dziewczyną, która zabrała się z nami, na temat dzieci. Ona jest kilkanaście lat młodsza i ma bardzo negatywny stosunek do posiadania potomstwa, podobny jak ja kiedyś. I sama, już się nie zabezpieczając celowo rozmawiałam, jakim obciążeniem jest dziecko, jak to w sumie chyba nie warto się decydować itp głupoty ;). Beata nieźle się uśmiała, kiedy 2 miesiące później powiadomiłam ją, że będę mamą będąc cała szczęśliwa z tego powodu :))))

Strona 3 - poprzednia, 1, 2, 3,

Dodaj nowy wpis      Powrót do wybranego działu      Powrót do strony gwnej forum